Σαν αρνιά στη σφαγή… Γιατί οι προφεσόροι καλύπτουν τον Ερντογάν και την Τουρκία
Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ*
Αυτοί οι πεφωτισμένοι προφεσόροι, οι οποίοι στήνουν καραούλια κι όποιος δεν συμμερίζεται τις αμπελοφιλοσοφίες τους και συνεχίζει να μιλά για ελευθερία και δημοκρατία και εδαφική κυριαρχία, τον βαφτίζουν ακραίο εθνικιστή, δεν ασχολούνται ποτέ με την Τουρκία.
Δεν είναι περίεργο; Δεν ασχολούνται με το πραγματικό πρόβλημα της Κύπρου, που είναι να ξεπεράσει την επεκτατική πολιτική μιας τρομοκρατικής υπερδύναμης, που θέλει να ασκεί έλεγχο, εδαφικό και διοικητικό, σε ένα νησί, επειδή πιστεύει ότι βρίσκεται εντός του ζωτικού της χώρου και είναι αναγκασμένο να υποστεί τις συνέπειες της ιμπεριαλιστικής και ληστρικής πολιτικής της. Και ασχολούνται συστηματικά και με υστερία με κάποιους αρθρογράφους, που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να σχολιάζουν δημοσιογραφικά και χωρίς την επιφοίτηση της επιστημοσύνης τα γεγονότα της επικαιρότητας.
Γιατί δεν το κάνουν τόσο σπουδαίοι επιστήμονες που είναι; Διότι, πώς θα εξηγήσουν ότι η δήθεν πολιτική του εφικτού, που πλασάρουν κι αυτοί και οι πολιτικοί φωστήρες που τους προωθούν, είναι στην πραγματικότητα μια ουτοπία όταν τοποθετείται στο πραγματικό παζλ του προβλήματος; Με ποια λογική θα πείσουν, όλοι μαζί οι φωστήρες του σουρεαλισμού, ότι χωρίς να δημιουργήσουν κατάλληλες συνθήκες, μπορούν να συνεννοηθούν προς όφελος της Κύπρου, με μια χώρα η οποία πάει στην Ευρώπη και εκβιάζει τόσο ξεδιάντροπα χρησιμοποιώντας το δράμα της προσφυγιάς δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων για να κερδίσει εντελώς άσχετες υποθέσεις.
Για να συνεργαστεί στην αντιμετώπιση μιας ανθρωπιστικής κρίσης, απαιτεί εκτός από τα δισεκατομμύρια, που ολοένα τα αυξάνει, να καμφθεί το κυπριακό βέτο στην ενταξιακή της πορεία ή να αρθούν οι θεωρήσεις διαβατηρίων για τους Τούρκους πολίτες. Και πώς μπορούν να εξηγήσουν οι φωστήρες μας, τι είναι αυτό που τους κάνει τόσο αισιόδοξους ότι θα συνεργαστούν ως αξιοπρεπείς άνθρωποι με ένα κράτος που εισβάλλει σε μια εφημερίδα και τη μετατρέπει διά της βίας από αντιπολιτευτική σε εκφραστικό όργανο της κυβέρνησης; Ή βομβαρδίζει Κούρδους ή καταρρίπτει ρωσικό αεροπλάνο ή φυλακίζει δικαστές και εισαγγελείς; (Ο Ερντογάν σέρνει στα δικαστήρια 1.845 Τούρκους πολίτες για εξύβριση του προσώπου του, έλεγε χτεσινή είδηση).
Δεν ασχολούνται, λοιπόν, με την Τουρκία, προτιμούν να αναλύουν θεωρητικά τη συνύπαρξη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και τον καλό κύριο Ακιντζί… Σαν να μην υπάρχει η Τουρκία με τους νεο-σουλτάνους της στην εικόνα. Σαν να μην είναι η Τουρκία, που ακόμα και για τη διαχείριση του νερού στα κατεχόμενα επέβαλε τους όρους της (κι ας διαλυόταν η ψευδοκυβέρνηση) για να μην έχουν κανένα έλεγχο οι Τουρκοκύπριοι. Και μας λένε, οι ρεαλιστές των ψευδαισθήσεων ότι αφού δώσουμε όσα ζητούν οι Τούρκοι στη διακυβέρνηση του κράτους κι αφού καταργήσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία θα πάμε σε πενταμερή διάσκεψη και θα βρούμε κοινά αποδεκτές φόρμουλες για τις εγγυήσεις, τις διεθνείς πτυχές της κατοχής και τη νομιμοποίηση του ρόλου της Άγκυρας στη χώρα μας.
Εδώ εκβιάζει 28 χώρες και θα πάμε ξυπόλυτοι σε πενταμερή και χωρίς κράτος (Τουρκία, Ελλάδα, Βρετανία, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι) και θα βρούμε κοινά αποδεκτές φόρμουλες; Αυτός είναι ο ρεαλισμός, λένε. Μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο; Ας προσπαθήσουμε, τουλάχιστον, ν΄ αλλάξουμε τους όρους της πορείας μας. Γιατί διαπραγματευόμαστε τόσα χρόνια τον διαμοιρασμό της εξουσίας και δεν συζητούμε παρά μόνο επιφανειακά εκείνα που είναι υποχρεωμένη η τουρκική πλευρά να κάνει υποχωρήσεις; Περιουσιακό, εδαφικό, εγγυήσεις, αποχώρηση κατοχικού στρατού. Γιατί συζητούμε το άνοιγμα διαπραγματευτικών κεφαλαίων και δεν συζητούμε την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας και την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι ευρωπαϊκή υποχρέωση;
Γιατί αποδεχόμαστε την παραπομπή σε πενταμερή διάσκεψη, όπου θα είμαστε έρμαιο Τούρκων και Βρετανών και δεν διαπραγματευόμαστε (ζητώντας και τη βοήθεια Ρωσίας, Ελλάδας, εβραϊκού λόμπι κ.ά.) διεθνή διάσκεψη με όλα τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας; Να έχουμε τουλάχιστον μιαν ελπίδα ότι κάποιοι μπορεί να μας στηρίξουν (Ρωσία, Γαλλία, Κίνα) παρά να πάμε σαν αρνιά στη σφαγή. Επειδή μας καθοδηγούν λαμπρά μυαλά ή επειδή δεν ξέρουμε τι μας γίνεται;
