protothema.gr/ Γιάννης Μακρυγιάννης
Μόνο εύκολη δεν είναι η λύση του μετεκλογικού παζλ, ως προς τη δυνατότητα συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας. Μπορεί πολλοί να ελπίζουν και να παροτρύνουν για οριστική συμφωνία ακόμη και εντός της ημέρας, λόγω της κρισιμότητας των στιγμών, ωστόσο οι συζητήσεις, που διεξάγονται στο παρασκήνιο και ενώ συνεδριάζουν σήμερα τα ηγετικά επιτελεία, καταδεικνύουν ότι οι τακτικές των κομμάτων έχουν ακόμη αποκλίνουσες κατευθύνσεις. Ποια είναι όμως τα σενάρια, που μπορεί να προκύψουν. Κατ’ αρχήν πρόκειται για τρία βασικά σενάρια:
1. Η συγκρότηση τριμερούς κυβέρνησης με τη συμμετοχή των κομμάτων, που πολιτεύτηκαν περίπου με το μότο «ναι στην εφαρμογή του μνημονίου, όχι μονομερείς ενέργειες εναντίον του, αλλά προσπάθεια για αλλαγή κάποιων επαχθών όρων». Πρόκειται για τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Αριστερά. Μαζί τα τρία κόμματα διαθέτουν 48% (άρα λαϊκή νομιμοποίηση) και 179 έδρες (ισχυρή πλειοψηφία στη βουλή). Το πρόβλημα εδώ είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα ήθελε τον Αντώνη Σαμαρά πρωθυπουργό ή εάν δεν μπορεί να τον αποφύγει να μη συμμετέχει το ίδιο στην κυβέρνηση, παρά μόνο να δώσει ψήφο ανοχής. Υπάρχει όμως θέμα και με τη ΔΗΜΑΡ, στο εσωτερικό της οποίας διατυπώνεται ο αντίλογος ότι θα πρόκειται για μία σύμπραξη με τους αποτυχημένους εταίρους της μνημονιακής πολιτικής και επιπλέον εκφράζονται επιφυλάξεις για την πολιτική του κ. Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος απέφυγε το βράδυ της Κυριακής να μιλήσει για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου.
2. Συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Θα προκύψει εάν η ΔΗΜΑΡ αρνηθεί τελικά – με βάση και τα παραπάνω – να μετάσχει σε ένα κυβερνητικό σχήμα με τα δύο αυτά κόμματα. Θα πρόκειται ουσιαστικά για τη συνέχιση της κυβέρνησης Παπαδήμου, με άλλους όρους όμως. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαθέτουν 42% (ποσοστό, που δίδει αυτοδυναμία με βάση τον εκλογικό νόμο) και 162 έδρες (περισσότερες από όσες διέθετε ο Γιώργος Παπανδρέου όταν έβαζε τη χώρα στο μνημόνιο). Η ΝΔ θα συζητούσε ίσως τη συγκυβέρνηση αυτού του είδους, όμως το ΠΑΣΟΚ είναι εξαιρετικά δύσκολο να το δεχθεί, αν και αναμένονται ισχυρές πιέσεις, εάν δεν αποδώσουν οι εκκλήσεις προς τον κ. Κουβέλη.
3. Η κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης, με τη συμμετοχή ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, σε υλοποίηση της σχετικής πρότασης, που έχει καταθέσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Το σενάριο αυτό θεωρείται σχεδόν «νεκρό» από το βράδυ της Κυριακής, είτε με την κατηγορηματική άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πολιτεύτηκε κάθετα και έντονα απέναντι σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είτε με την έγκριση τελικά της πρότασης που κατέθεσαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για έγκριση της πολιτικής τους σχετικά με το μνημόνιο, αφού οι μεν γαλάζιοι κέρδισαν την πρωτιά, οι δε πράσινοι διατήρησαν τις δυνάμεις τους.
Ρόλο στις μπορεί να διαδραματίσουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, καθώς ο Πάνος Καμμένος ίσως θα δεχόταν να συζητήσει τη συμμετοχή του σε μία κυβέρνηση σχεδόν με όλες τις παραπάνω εκδοχές, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι πρωθυπουργός ο Αντώνης Σαμαράς. Η θέση των Ανεξάρτητων Ελλήνων δεν έχει ακόμη καθοριστεί επακριβώς.
Το σενάριο της οικουμενικής κυβέρνησης πρέπει επίσης να θεωρείται «νεκρό», όπως επίσης και αυτό των τρίτων εκλογών, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναλάβουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ την ευθύνη, ενώ έχουν τη δυνατότητα να συγκροτήσουν κυβέρνησης, να οδηγήσουν τη χώρα στις κάλπες και τον Ιούλιο.
