Ομολογία: Ένα χρόνο μετά η "Ελληνική Πρωτοβουλία" (Hellenic Initiative) δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για τα 100 εκατομμύρια! Στον αντίποδα, μια συνέντευξη με τον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Γιώργο Αλμυρούδη που απαντά στο success story
Της Δέσποινας Συριοπούλου/ Επενδυτής-20 Ιουλίου 2013
Πριν ένα χρόνο, μια ομάδα ελληνικοαμερικανών επιχειρηματιών μέσω του νεοϊδρυθέντα οργανισμού "Ελληνική Πρωτοβουλία" συνάντησε τον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά στην Αθήνα για να του ανακοινώσει την δημιουργία ενός Ταμείου για τη στήριξη των επενδύσεων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην Ελλάδα, αιμοδοτώντας την ελληνική αγορά με 100 εκατομμύρια δολάρια. Σήμερα, ένα χρόνο μετά, το ταμείο αυτό με τα 100 εκατομμύρια που θα διοχετευθούν στην υπό κατάρρευση ελληνική οικονομία είναι -ακόμα (!)- υπό διαμόρφωση, την ώρα που ο έλληνας πρωθυπουργός ετοιμάζεται να μεταβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες -και τον Αύγουστο & τον Σεπτέμβριο- όχι μόνο για την επίσκεψη στον Λευκό Οίκο, αλλά και για να προσελκύσει επενδυτές.
To"ελληνικό επενδυτικό ταμείο, ένας από τους τρεις τομείς δραστηριότητας της "Ελληνικής πρωτοβουλίας", σύμφωνα με τον Μάιλς Πρέσλερ, μεταβατικό Διευθύνοντα Σύμβουλο της Ελληνικής Πρωτοβουλίας είναι υπό διαμόρφωση. "Αυτή την περίοδο είμαστε στην διαδικασία επιλογής εταίρου που θα διαχειρίζεται το ταμείο, για το οποίο οραματιζόμαστε την συγκέντρωση τουλάχιστον 100 εκατομμυρίων δολαρίων, εστιάζοντας στις μικρού και μεσαίου μεγέθους ελληνικές επιχειρήσεις και σε επενδύσεις ιδίων κεφαλαίων σε εταιρίες. Με δυο λόγια, θέλουμε να δημιουργήσουμε ελκυστικές αποδόσεις για τους επενδυτές και επίσης να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας στην ελληνική οικονομία" λέει χαρακτηριστικά στον "Ε", τοποθετώντας χρονικά την ολοκλήρωση της διαδικασίας διαμόρφωσής του (του ταμείου) το τέταρτο τρίμηνο του 2013, με αρχές του 2014. Σχετικά με τους τομείς που θα επιλεγούν για την διοχέτευση κεφαλαίων, ο μεταβατικός Διευθύνων Σύμβουλος της "Ελληνικής Πρωτοβουλίας" αναφέρει ότι αυτό δεν έχει τόση μεγάλη σημασία -τοποθετώντας ωστόσο την καθαρή ενέργεια, την τεχνολογία της πληροφόρησης και τις κατασκευές μεταξύ των τομέων της πιθανής επενδυτικής δραστηριότητας- , όσο το γεγονός ότι η αξιολόγηση των επενδύσεων βάσει των δυνατοτήτων επιστροφής και της δημιουργίας θέσεων εργασίας αποτελεί το σημαντικότερο κριτήριο επιλογής.
Ο Μάιλς Πρέσλερ, ερωτώμενος αν "βλέπει" προβλήματα ή εμπόδια στους επενδυτές, τοποθετεί το όλο ζήτημα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. "Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τις επενδύσεις στην Ελλάδα είναι η έλλειψη επενδύσεων. Η υποστήριξη από την τρόικα και το πακέτο στήριξης έχουν εστιάσει σε μια πολιτική λιτότητας. Για να ανακάμψει η οικονομία, απαιτούνται επενδύσεις και δεδομένου ότι δεν υπάρχουν χρήματα στην χώρα (για επενδύσεις), αυτές πρέπει να έρθουν από έξω. Υπάρχουν καλές επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα. Δεν είναι μόνο οι ιδιωτικοποιήσεις και η αγορά των ομολόγων. Υπάρχει και η οικονομία των εταιριών -με πολλές από αυτές να είναι βιώσιμες- και με την επένδυση μπορούν να αναπτυχθούν. Ωστόσο, δεν έχουμε εξετάσει το ενδεχόμενο για ατομικές επενδύσεις, αυτό θα είναι αρκετά δύσκολο, αλλά σε ένα γενικότερο πλαίσιο, είμαι πεπεισμένος ότι στην Ελλάδα υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες", λέει χαρακτηριστικά.
Τέλος για την συμμετοχή της Ελληνικής Πρωτοβουλίας στο ελληνικό αναπτυξιακό Ταμείο, ο Μάιλς Πρέσλερ αναφέρει ότι "υπήρξαν κάποιες ανεπίσημες συζητήσεις, αλλά για μια επίσημη συμμετοχή περιμένουμε να το δούμε". Όπως σημειώνει "Όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο, αλλά δεν θέλουμε να περιμένουμε να συσταθεί ένα ταμείο που θα χρειαστούν πολλοί μήνες για να ενεργοποιηθεί. Υπάρχει ανάγκη για επενδύσεις σήμερα", για να καταλήξει ότι "Υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα για όλους μας. Καθένας περιμένει τον άλλον να οργανωθεί. Πρέπει να προχωρήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε και αν στην πορεία υπάρχει ο τρόπος να εργαστούμε μαζί και να μεγιστοποιήσουμε το αποτέλεσμα, πρέπει οπωσδήποτε να το κάνουμε".
Στον αντίποδα της αισιοδοξίας του αέρα των επενδύσεων στην Ελλάδα, σημειώνεται η σκληρή πραγματικότητα από έναν ελληνοαμερικανό επιχειρηματία που εδώ και 10 χρόνια δραστηριοποιείται στο χώρο των κατασκευών, ευρύτερο χώρο της ναυτιλίας, στον τουρισμό και τελευταία της ενέργειας. Ο Γιώργος Αλμυρούδης, θέτει το δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων περιγράφοντας στον "Ε" απλώς την εμπειρία του στην επενδυτική του δραστηριότητα στην Ελλάδα. "Μπορεί στην αρχή να θεωρούσαμε ότι η Ελλάδα αποτελεί έναν επενδυτικό παράδεισο -μια άποψη που μεταφέραμε σε όλους τους ξένους συνομιλητές μας στην επιχειρηματική δραστηριότητα στις ΗΠΑ-, όπου με την σωστή διαχείριση μπορούσε η επενδυτική προσπάθεια να είναι επιτυχής, τα πράγματα άλλαξαν από την στιγμή που το κράτος αποφάσισε να διαλύσει όλες τις επιχειρήσεις, με την αλλαγή του συντελεστή φορολόγησης, με στόχο την συγκέντρωση χρημάτων. Αυτό σαν αποτέλεσμα είχε κερδοφόρες επιχειρήσεις συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις να γίνουν παθητικές. Προσωπικά πχ σε μια επένδυσή μου στην Χίο, πέρυσι εργάζονταν 300 άτομα, φέτος μόνο 60 και του χρόνου δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει η εταιρία" λέει χαρακτηριστικά.
Γραφειοκρατία, υψηλά επιτόκια στα δάνεια, αλλά και μη σταθερότητα στην φορολόγηση, αλλά και προχειρότητα στον τρόπο με τον οποίο δουλεύει το κράτος, είναι για τον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία τα βασικότερα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας επενδυτής. "Η γραφειοκρατία είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επενδυτές. Για παράδειγμα, για ένα φωτοβολταϊκό πάρκο, απαιτούνταν 47 άδειες. Μας είπε το κράτος ότι οι διαδικασίες θα απλουστευτούν. Τελικά οι άδειες που χρειάζονται σήμερα είναι 52. Όλο αυτό είναι ιδιαίτερα χρονοβόρο. Μια επένδυση που μπορεί να γίνει σε 30 μέρες, παίρνει 3 χρόνια, με αποτέλεσμα ο επενδυτής να κουράζεται, να εγκαταλείπει την προσπάθεια και όλα να καταλήγουν σε χέρια μεγαλοεπενδυτών που τα αγοράζουν για ένα κομμάτι ψωμί. Το δεύτερο σοβαρό ζήτημα είναι η χρηματοδότηση από τις τράπεζες. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια το επιτόκιο έφτανε το ανώτερο 6%, ξαφνικά οι τράπεζες ζητούν 9% με 13%, οπότε καμιά επένδυση δεν μπορεί να είναι βιώσιμη με τοκοχρεολύσια της τάξης του 12%. Και τρίτο και βασικότερο είναι η απουσία σταθερότητας στην φορολόγηση. Προσωπικά ξεκίνησα με φορολογία 20% στα κέρδη και τώρα έχω 57% στα κέρδη, οπότε αυτομάτως η επιχείρησή μου πήγε στο κόκκινο".
Η "δραματική κατάσταση" όπως χαρακτηρίζεται από τον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία εντείνεται και από την "έλλειψη της πολιτικής βούλησης να διορθωθεί η κατάσταση", με αποτέλεσμα "να δημιουργείται ένα εχθρικό περιβάλλον για τις επενδύσεις. Κανένας λογικός άνθρωπος σήμερα δεν μπορεί να επενδύσει στην Ελλάδα, και το λέω εγώ που και πριν από δυο χρόνια έλεγα ότι όποιος δεν επενδύσει στην Ελλάδα, είναι βλάκας, δεδομένου ότι η Ελλάδα αποτελεί έναν χώρο που μπορούν να ευδοκιμήσουν όλες οι επιχειρήσεις αποτελώντας έναν πραγματικό επίγειο παράδεισο με άριστο εργατικό δυναμικό".
Μεγάλης σημασίας επίσης αποδίδεται και στο ρόλο της ευρωπαϊκής τράπεζας επενδύσεων που θα μπορούσε να παίξει στην τόνωση των επιχειρήσεων και στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, αλλά και στο -μάλλον σκαιό- ρόλο των ελληνικών τραπεζών. Ο Γιώργος Αλμυρούδης αναφέρει χαρακτηριστικά: " Η Ευρωπαϊκή επενδυτική τράπεζα δίνει χρήματα σε ελληνικές επιχειρήσεις και σε ελληνικές τράπεζες με 1% επιτόκιο. Αν η συγκεκριμένη τράπεζα δίνει απευθείας και όχι μέσω τραπεζών τα δάνεια σε ελληνικές επιχειρήσεις με 1% ή 1,5%, σκεφτείτε πόσο θα βοηθούσε. Δυστυχώς όμως -και το λέω αυτό από προσωπική εμπειρία – οι τράπεζες της Ελλάδος παίρνουν με 1% από την ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων και το τοκίζουν στους έλληνες επιχειρηματίες από 8% μέχρι 12% και θέλουν τον έλληνα επιχειρηματία να συναγωνιστεί τον γερμανό που παίρνει τα χρήματα σχεδόν τσάμπα για να κάνει επιχείρηση. Αντί μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και αντί να κατεβάσουν τα επιτόκια και να διευκολύνουν τον κόσμο να ανασάνει, τα ανέβασαν στο 8-10% με αποτέλεσμα να έχει στεγνώσει η αγορά. Πώς θα αναπνεύσει η ελληνική οικονομία έτσι; Και φυσικά η αντίληψη που αποκομίζω είναι ότι το κράτος ενδιαφέρεται μόνο για τις τράπεζες. Μπορεί να διορθωθεί η κατάσταση, αλλά μάλλον δεν το θέλουν"
Τέλος με αφορμή την επίσκεψη Σαμαρά στις ΗΠΑ -αναφορικά με την προσπάθεια προσέλκυσης επενδύσεων- ο Γ. Αλμυρούδης θεωρεί ότι μπορεί να πετύχει το εγχείρημα, αλλά υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. "Μπορεί να υπάρξει δυναμική για τις επενδύσεις, αλλά υπό προϋποθέσεις. Η Αμερική γέννησε τα funds, εδώ υπάρχουν τόσα χρήματα που είναι αδύνατο κανείς να φανταστεί. Η Ελλάδα είναι ένας καλός τόπος για επενδύσεις, επειδή είναι όλα φτηνά. Αν, λοιπόν, έρθει κάποιος που μπορεί να πείσει τον αμερικανό ή τον ελληνοαμερικανό επενδυτή ότι υπάρχει ένα φιλικό επενδυτικό περιβάλλον που σου δίνει την πιθανότητα να κερδίσεις από την επένδυση και να μην ταλαιπωρηθείς από την γραφειοκρατία, την πολυνομία και τα γρηγορόσημα…, και να ξέρει ο επενδυτής ότι η νομοθεσία (βάσει την οποίας έχει γίνει και ο προϋπολογισμός της επένδυσης) δεν θα αλλάξει για το επόμενο χρονικό διάστημα. Όλα λοιπόν, εξαρτώνται από το ελληνικό κράτος το πώς θα διαχειριστεί στο εξής αυτά τα προβλήματα που -σημειωτέον- τα αναγνωρίζουν όλοι".
