Oμιλία της πανεπιστημιακού σε ημερίδα* με θέμα τα “νέα Θρησκευτικά”
Καλή και ευλογημένη χρονιά σε όλους και καλή επιτυχία στους αγώνες σας,
Ομολογώ ότι αν και δεν είμαι Θεολόγος, παρακολουθώ εδώ και δέκα χρόνια τη σταθερή και αμετακίνητη αγωνιστική θέση σας, εσάς των πραγματικών Θεολόγων της Ελλάδας, με προεξάρχουσα και οδηγό πάντα την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων και την τολμηρή πρωτοβουλία ορισμένων δασκάλων, ο ένας εκ των οποίων είναι ο παριστάμενος εδώ, άξιος Μακεδόνας δάσκαλος, αλλά και τελευταία με την πρόθυμη συμμετοχή στον αγώνα σας και άλλων φορέων θρησκευτικών, σχολικών και πατριωτικών, όπως οι Σύλλογοι γονέων, οι φίλοι του Συλλόγου Πολυτέκνων, η Ενωμένη Ρωμηοσύνη, η Εστία Πατερικών Μελετών και τόσοι άλλοι φορείς κληρικοί και λαϊκοί.
Ο αγώνας σας είναι πολυμέτωπος απέναντι σε υποτιθέμενους φύλακες κρατικούς φορείς, αλλά και απέναντι σε επίορκους δυστυχώς συναδέλφους σας, συνδικαλιστές και συνδικαλιστικούς φορείς, που φέρονται ως διαχειριστές κομματικών ισορροπιών και συμβιβασμών, και το χειρότερο και πιο επώδυνο απέναντι σε θεολόγους όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης και κυρίως της τριτοβάθμιας, επιλήσμονες του ρόλου που τους έχει ανατεθεί από την ελληνορθόδοξη παράδοση αιώνων, μολύνοντας με τις ανήκουστες ενέργειές τους, τον χαρακτηρισμό «Θεολόγος», που πρώτοι και μόνοι τον κατείχαν ο Ευαγγελιστής της Αποκάλυψης του Αντίχριστου, Ιωάννης ο Θεολόγος και αργότερα αυτός που δεν δίστασε ποτέ να εγκαταλείψει τα εγκόσμια αξιώματα και τις τιμές και ο οποίος διδάσκοντας τι είναι αρετή στην πράξη, έγραψε: «Εγώ δεν έσκυψα, δεν φίλησα χέρια, δεν δωροδόκησα, δεν προσκύνησα κανένα ισχυρό», και αυτός ήταν ο ένας εκ των τριών Μεγίστων Φωστήρων, ο Θεολόγος Γρηγόριος. Εσείς πολύ νωρίς καταλάβατε ότι άρχισε να ξηλώνεται το κουβάρι από πολλές πλευρές και γι αυτό αρχίσατε τον πολυμέτωπο αγώνα σας, προκειμένου να αντιμετωπίσετε όλους τους νέους Ιακωβίνους αξιωματούχους και τις καινοφανείς εκπαιδευτικές θεωρίες τους, όπως και τις φθοροποιές για την ψυχή των νέων παιδαγωγικές τους αυτόκλητες επεμβάσεις, προσβάλλοντας την ιστορική μνήμη και το θρησκευτικό συναίσθημα του ελληνικού λαού. Όπλα σας και ασπίδα σας, η πλούσια αξιακή παρακαταθήκη της Ελληνορθόδοξης παράδοσης. Στους επικίνδυνους καιρούς έρχονται στο προσκήνιο οι μορφές και φωνές του παρελθόντος που με τη δράση τους και την προσφορά ακόμη και της ζωής τους, θεμελίωσαν το οικοδόμημα που σήμερα κλονίζεται συθέμελα από τους πολιτικούς και άλλους υπονομευτές της ταυτότητας του Ελληνορθόδοξου Έθνους, αυτού που έχει βαθειά ριζωμένη την πίστη στην ψυχή του, και που εσείς προσπαθείτε να περισώσετε ή και να ανατρέψετε κάποιες από τις δηλητηριώδεις μεθοδεύσεις τους με την αποτελεσματική δύναμη πνευματικής αντίστασης που αναπτύσσετε. Μπροστά στους ανάξιους πηδαλιούχους κυβερνήτες ανυψώνετε άλλους κορυφαίους και ανεπανάληπτους που είναι παντοτινές πηγές έμπνευσης και θάρρους. Επιτρέψτε μου να παρουσιάσω εδώ δύο ηγέτες, απ’ αυτούς: έναν πολιτικό και έναν ιεράρχη, επαναλαμβάνοντας τις ευεργετικές προτροπές τους, για θέματα που αποτελούν αντικείμενο όχι μόνο των δικών σας αγώνων, αλλά και σύμπαντος του Ελληνισμού.
Ο Άγιος πολιτικός ηγέτης, ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, χαράζοντας το εκπαιδευτικό πολιτικό του πρόγραμμα, αντιτάσσει στους τότε και τους σημερινούς προπαγανδιστές επαγγελματίες, άθεους διαφωτιστές Ιακωβίνους, οπαδούς της λαιμητόμου της γαλλικής επανάστασης, αυτούς που προσπαθούν να μας αποκόψουν από το παρελθόν για να μη βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα στις προαιώνιες αξίες του και μέσα στην ιστορία, δηλαδή αυτούς που φροντίζουν μ’ όλους τους τρόπους το ελληνικό μέλλον να μην συναντά πουθενά το παρελθόν. Είπε, λοιπόν. Ο άξιος ηγέτης προς όλους αυτούς :
«Εμείς δεν είμαστε οι Ιακωβίνοι της Ευρώπης. Δεν είμαστε όργανα των Ευρωπαϊκών Εταιρειών. Πρώτο και σπουδαιότατο των καθηκόντων της Ελληνικής Κυβερνήσεως θεωρώ την θρησκευτικήν αγωγήν του Έθνους. Τα σχολεία δεν είναι απλώς τόποι προσκτήσεως γνώσεων, αλλά κυρίως φροντιστήρια ηθικής, χριστιανικής και εθνικής αγωγής.
» Είμαι έτοιμος να προσφέρω και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου, αρκεί αυτή να συντελέσει στην πραγμάτωση των δύο μεγάλων σκοπών της ζωής μου: τη μόρφωση των ελληνοπαίδων και την απελευθέρωση της Ελλάδος.
»Είμαι αποφασισμένος να στηρίξω την επανόρθωση της Ελλάδας σε δύο μεγάλες βάσεις: την εργασία και τη στοιχειώδη εκπαίδευση.
»Ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχει η Πατρίδα είναι οι νέοι, των οποίων η καλή αγωγή θα είναι η γωνιαία πέτρα της τιμής και της ευτυχίας του γένους μας».
Και ο άλλος ισάξιος ανώτατος ιεράρχης που κλείνουν σε λίγες μέρες, δέκα χρόνια από την κοίμησή του, έφυγε στις 28 Ιανουαρίου 2008, ο άγρυπνος και τολμηρός αυτός αγωνιστής ιερωμένος, ο Χριστόδουλος, διατυμπάνιζε σε όλους τους τόνους ότι ο άνθρωπος που βρίσκεται μακριά από το Θεό μόνο για διάπραξη ανομίας είναι ικανός. Και επειδή έζησε την πολιτική δημαγωγία και τον εκτροχιασμό όλων των αξιών και την αντικατάστασή τους με θεσμικά απαξιωτικές νομοθετικές ρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής, πνευματικής, εθνικής και κοινωνικής ζωής, αξίζει να επαναφέρουμε στη μνήμη μας λίγες θεμελιώδεις διατυπώσεις των απόψεών του που ήταν και προφητικές για ό,τι συμβαίνει σήμερα, με την ηγεμονία της αριστεράς και των κομματικών ταυτοτήτων που αναίσχυντα διατυμπανίζουν τα μέλη της μέσα από τη Βουλή ότι η ισότητα γι αυτούς αποτελεί την έννοια και τη φροντίδα για τον άλλο και ότι η οντολογική ισότητα και η αναγνώριση της ταυτότητας είναι η θέση της αριστεράς και η αιχμή της.
Ωστόσο, μόνο τους ανεπιθύμητους για την πολιτική σκηνή Ελληνορθόδοξους εκτοξεύονται οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί: ακροδεξιοί, ρατσιστές, αντισημίτες, συντηρητικοί, προκειμένου να σιωπήσουν αυτοί και να προωθηθούν οι υποτακτικοί των ξένων εντολέων τα ενεργούμενα.
Πριν, λοιπόν, 23 χρόνια, το 1995, είχε δημοσιεύσει στο Βήμα τη θέση του για τη συζητούμενη από τότε κατάργηση ή μετατροπή του μαθήματος των Θρησκευτικών. Έγραφε: «Η αναγκαιότητα και η σκοπιμότητα της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία τέθηκαν και πάλι προς συζήτηση μετά απ’ όσα είπε για κατάργηση των Θρησκευτικών σε συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία ο Ευρωβουλευτής και καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Δ. Τσάτσος.
Ο άξιος ιεράρχης αποφαίνεται για την αναγκαιότητα της διατήρησης του μαθήματος των Θρησκευτικών ως υποχρεωτικού στα σχολεία μας και γράφει: «Το μάθημα των Θρησκευτικών φρονηματίζει τους νέους και αποβλέπει στην εμπέδωση μέσα στις συνειδήσεις τους της ελληνορθόδοξης παράδοσης που αποτελεί τη ρίζα της εθνικής μας αυτοσυνειδησίας».
Κάνει στη συνέχεια λεπτομερή αναφορά στην ευρωπαϊκή νομοθετική πρακτική και στην υποχρεωτική διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών σε όλες τις χώρες της Ευρώπης καθώς και στη δικαστική κατοχύρωσή του. Και σημειώνει ότι το κάθε κράτος μπορεί να μη θέλει να έχει θρησκεία του κράτους, όμως οι πολίτες του έχουν θρησκεία και έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν από το κράτος να καλύπτει και τις θρησκευτικές τους ανάγκες. «Για μας όμως τους Έλληνες, τονίζει, η Ορθοδοξία δεν είναι μόνο η θρησκεία που πρεσβεύει η συντριπτική πλειονότητα του λαού, είναι και το θεμέλιο και η ρίζα της εθνικής μας ταυτότητας και αυτοσυνειδησίας. Και το κράτος έχει λόγους να φροντίζει ώστε αυτό το θεμέλιο να μη διαρραγεί, να μην εξασθενήσει, για να μην υπάρξουν οδυνηρές συνέπειες για την ενότητα του έθνους και για τη συνοχή του λαού.
Και συνεχίζει ο ίδιος: «Ας δούμε τώρα αν και πόσο έχει βλάψει τα παιδιά, εδώ στην Ελλάδα, το μάθημα των Θρησκευτικών. Εμείς υποστηρίζουμε ότι το μάθημα αυτό φρονηματίζει τα παιδιά, τους εμπνέει την πίστη, τους δίδει ιδανικά, τους επιβεβαιώνει την πνευματική και ελληνορθόδοξη ταυτότητά τους.
»Ο Γερμανός Kreuzer, όπως και πολλοί άλλοι ξένοι εγκληματολόγοι, υποστηρίζει ότι η διασπορά των ναρκωτικών οφείλεται στην απώλεια της θρησκευτικότητας. Και βεβαίως δεν χρειάζεται να καταφύγει κανείς, γράφει, σε ειδικούς εγκληματολόγους για να πεισθεί ότι η θρησκευτική καλλιέργεια των παιδιών τους εξασφαλίζει τον φόβο του Θεού, και την πίστη σε ηθικές αρχές, και στον αγώνα για την υπέρβαση του κακού».
Και παρατηρεί ότι: «ο ελληνικός λαός αποδοκιμάζει τους επιστήμονες που θέλουν να υποτάξουν την πλειοψηφία του 95% του ελληνικού λαού, δηλ. όσους είναι δεδηλωμένοι ορθόδοξοι, στην αξίωση του 5% των αλλοδαπών ή αλλοθρήσκων συμπολιτών μας να καταργηθεί το μάθημα των Θρησκευτικών, με βασικό προσανατολισμό την ορθόδοξη πίστη και ή να το αποσκορακίσουν τελείως ή να το μετατρέψουν σε ακίνδυνη και άχρωμη θρησκειολογία, λες και τα ελληνόπουλα επείγονται να μάθουν τα πάντα σε σχέση με τις θρησκείες του κόσμου, εκτός βέβαια από την Ορθοδοξία που είναι η Θρησκεία τους.
»Θα περίμενε βέβαια κανείς από τους διαφόρους «φωταδιστές» μας να έχουν διδαχθεί πολλά από την πτώση των ολοκληρωτικών καθεστώτων και από την ανάδυση της Ορθοδοξίας ως μοναδικής σήμερα πνευματικής δύναμης. Και θα περίμενε ακόμη κανείς από υπεύθυνους ανθρώπους που νοιάζονται για τον τόπο και για τον πολιτισμό του να ήσαν πρωτοπόροι στην αξίωση μεγαλύτερης πνευματικής θωράκισης του λαού μας εν όψει των πολλαπλών απειλών που δέχεται και που η συνειδητοποίηση της αυτοσυνειδησίας και της ταυτότητάς του μπορεί να αποτρέψει. Αν οι άνθρωποι αυτοί δεν καταδέχονται να ακούσουν τη φωνή του λαού, ας δουν τουλάχιστον τι ισχύει επί του θέματος στην Ευρώπη, της οποίας είναι ένθερμοι θιασώτες, και ας παύσουν να παραπλανούν τον ελληνικό λαό με την επίκληση συνταγματικών δήθεν επιταγών για την κατάργησή του».
Έκτοτε δεν σταμάτησε ο θεοφώτιστος και γενναίος ιεράρχης να δίνει αγώνες και να στηλιτεύει τους ριψάσπιδες και τους υπονομευτές πολιτικούς και πνευματικούς ηγέτες και παράλληλα να διδάσκει τα παιδιά. Έγραφε το 1981 πύρινους προφητικούς λόγους για τους αξιωματούχους εκμαυλιστές των παιδιών τα πανίσχυρα πολιτικά μηδενικά, τους καταχθόνιους πληρωμένους κυβερνητικούς εγκάθετους της ηγεμονεύουσας αριστεράς, και με θλίψη διαπίστωνε: «Κανείς δεν εμπόδισε τους υπονομευτές της ηθικής μας ζωής όταν αυτοί εκήρυτταν τον πανσεξουαλισμό, το θάψιμο των ηθικών αρχών. Κανείς δεν ύψωσε το ανάστημά του να σταματήσει αυτούς που δίδασκαν τα παιδιά μας πως δεν υπάρχει Θεός πως η οικογένεια είναι ένα κατεστημένο που συντηρεί τον «αφέντη πατέρα», πως το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία διαποτίζει δογματικά τους μαθητές και αλλοτριώνει τη σκέψη τους. Όλοι αυτοί έμειναν ανενόχλητοι και από το κράτος και από την Εκκλησία. Έμειναν, ωστόσο, ανενόχλητοι να ετοιμάζουν τους αυριανούς προδότες, νεογενίτσαρους, τους επίδοξους δολοφόνους. Ο Ντοστογιέφσκυ το είχε μαντεύσει σωστά ‘Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται’. Και τώρα αυτοί έσπειραν τους ανέμους και όλοι μας θερίζουμε θύελλες. Τώρα αυτοί υπονομεύουν τα θεμέλια και όλοι μας κινδυνεύουμε να ταφούμε κάτω από τα ερείπια. Ποιος θα ζητήσει το λόγο από τους ηθικούς αυτουργούς των εγκλημάτων; Ποιος θα ελέγξει τους καθοδηγητές, τους πραγματικούς ενόχους;»
Και το 2006, απευθυνόμενος στους μαθητές, προέτρεπε:
«Κρατήστε τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία γιατί αυτά είναι τα θεμέλιά μας. Επάνω σε αυτά μπορούμε να στηριχθούμε για να επιβιώσουμε για να μην έρθει κανένας οδοστρωτήρας και μας κάνει όλους αλοιφή. Δεν πρέπει να γίνουμε αλοιφή, σούπα. Πρέπει να διατηρήσουμε το σχήμα που έχουμε και που είναι η παράδοσή μας. Προσέξτε μην αφήσετε ποτέ να σας κάνουν κιμά».
Ο ίδιος κήρυξε τον πόλεμο των ταυτοτήτων, πού να ήξερε και τις άλλες, τις σημερινές εκτρωματικές ταυτότητες, τις έμφυλες, ή της αλλαγής φύλου ή τη «Συννεφούλα», του Σαββόπουλου και τα υπόλοιπα τραγελαφικά, υπουργικά ευφυολογήματα με το δόλιο άλλοθι του διαλόγου για την παιδεία και με στόχο τα Θρησκευτικά και την Ιστορία.
Ο λόγος του Παπαρρηγόπουλου στα αζήτητα από τους σημερινούς πανίσχυρους πανεπιστημιακούς νάνους του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής πολιτικής. Έγραφε ο μέγας εθνικός ιστορικός και Πανεπιστημιακός δάσκαλος: «Ουδέποτε έθνος ευτύχησε και μεγαλούργησε στον κόσμο χωρίς ισχυρά ελατήρια. Ένα από τα ελατήρια αυτά, το ισχυρότατο όλων είναι η θρησκεία».
Επιτρέψτε μου να κλείσω με την αφιέρωση σε όλους εσάς που δεν υποστέλλετε τη σημαία, δεν υποκύπτετε σε απειλές, δεν μπαίνετε στη λογική των εκβιαστικών διλημμάτων, σε σας που αντιδράτε με σθένος στη μεθοδευμένη αλλοίωση της μνήμης, στην ισοπέδωση και τη λοβοτομή της, με σκοπό την εξασθένιση του ήθους, της θρησκείας, των παραδόσεων, της χριστιανικής πίστης και την κατάργηση κάθε ταυτότητας που προϋποθέτει ιστορικές ρίζες και διαχρονικές αξίες από τις ψυχές των παιδιών, τα τελευταία λόγια του Ιεράρχη και ένα μήνυμα από τους τρεις Ιεράρχες που τιμούμε μεθαύριο και που οι εντολοδόχοι εγκάθετοι και επιχορηγούμενοι από διεθνείς τραπεζίτες πολιτικοί ηγετίσκοι εκπαραθύρωσαν από τα σχολεία.
Πρώτα δίνω το τελευταίο μήνυμα και προειδοποίηση του ετοιμοθάνατου Ιεράρχη, είπε: «να είστε έτοιμοι γιατί κάποιοι προετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας. Αντίσταση και ανάκαμψη για ό,τι κινδυνεύει».
Και από τους τρεις Ιεράρχες ο διαπρεπής παιδαγωγός Μέγας Βασίλειος, απευθυνόμενος στα παιδιά, είπε: «Η έξοχος κατασκευή του σώματος, παιδιά μου, είναι κάτι το θαυμαστό. Μέσα από το σώμα ενεργεί η ψυχή για την ομοίωση προς τον Δημιουργό. Ο νους που απομακρύνεται από το Θεό ή κτηνώδης γίνεται ή δαιμονιώδης». Και όταν απειλήθηκε από τον αιρετικό αυτοκράτορα Ουάλη, απάντησε ο Βασίλειος στον απεσταλμένο του Μόδεστο που του είπε ότι κανείς δεν του μίλησε με τέτοιο τρόπο ότι «Ίσως δεν έτυχε να συναντήσεις Επίσκοπο. Εμείς δεν σηκώνουμε τα μάτια με αυθάδεια σε άνθρωπο με τόσο μεγάλη εξουσία, όπως η δική σου. Όταν όμως πρόκειται για το Θεό και όταν κινδυνεύει η Πίστη προς Αυτόν, τότε όλα τα περιφρονούμε και μόνον Αυτόν λογαριάζουμε. Χρησιμοποίησε, λοιπόν, την εξουσία σου, εμένα δεν πρόκειται να με υποτάξεις, έστω και αν με φοβερίσεις με ακόμα τρομερότερα πράγματα».
Και ο μέγας ευεργέτης του Έθνους, ο Γεώργιος Αβέρωφ, ο ιδρυτής σχολείων, του Παναθηναϊκού σταδίου, του θωρηκτού Αβέρωφ, έγραφε, το 1868, στον Πρύτανη του Καποδιστριακού: Κύριε Πρύτανη, δεν πρέπει, φρονώ, να λησμονούμε ότι η θρησκεία είναι και πρέπει να μένει η κιβωτός του Ελληνισμού».
Εύχομαι αυτή η πλούσια δεξαμενή διδαγμάτων να εμπνέει και να τροφοδοτεί και τον δικό σας αγώνα καθώς και των άξιων ιεραρχών όλων σχεδόν των Μητροπόλεων της Ελλάδας που τελευταία σήκωσαν το λάβαρο του πανέντιμου αγώνα, προκειμένου να περισώσουν την Ελληνορθόδοξη Ελλάδα, που ήδη αιμορραγεί και να επαναφέρουν στα σχολεία και στην αγωγή των παιδιών την πνευματική και ψυχική αρτιότητά τους, αποκαλύπτοντας την παραταξιακή προπαγάνδα των εμφανιζομένων ως αριστερών κατ’ όνομα ως δήθεν προοδευτικών, ενώ στην πραγματικότητα είναι εντολοδόχοι ξένων αλλοθρήσκων και αλλοφύλων κέντρων που ασκούν κλίμα ιδεολογικής τρομοκρατίας και βιασμού συνειδήσεων.
*Η ημερίδα έλαβε χώρα στο Δημοτικό Θέατρο της Κορίνθου, το Σάββατο, 20 Ιανουαρίου 2018. Ήταν μια διοργάνωση του ΠΕΘ, των Θεολόγων Κορινθίας και άλλων φορέων, ενώ είχε και την στήριξη του Μητροπολίτη Κορινθίας
