Η απόλυτη παράνοια
Ενα από τα σοβαρότερα αντικίνητρα για την ανάπτυξη μιας οικονομίας, είναι η αστάθεια στους κανόνες του παιχνιδιού, κυρίως σε ό,τι έχουν να κάνουν με το φορολογικό καθεστώς. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πάνω από 2.000 νομοθετήματα που αλλάζουν, τροποποιούν, εισάγουν νέες ρυθμίσεις, κόβουν και ράβουν νόμους, ακυρώνουν και επαναφέρουν άλλους κατά βούληση και το χειρότερο εφεύρημα όλων είναι η… αναδρομική ισχύς. Εκεί, όπου το κράτος αναδεικνύεται σε μεγάλο απατεώνα χωρίς καμία μπέσα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πρωτοφανούς παράνοιας που επικρατεί στα φορολογικά αυτής της δύσμοιρης χώρας, είναι η βούληση της κυβέρνησης να επιβάλλει χαράτσι σε όσους, αφού ελεγχθούν οι καταθέσεις τους την τελευταία δεκαπενταετία (!), βρεθούν να έχουν εισροές ποσών πολύ μεγαλύτερων εκείνων που σήμερα δηλώνουν, ή που δεν έχουν δηλωθεί κατά το παρελθόν. Άσχετα αν είχαν ή όχι ευθύνη γι΄ αυτό, άσχετα αν όφειλαν ή όχι να το πράξουν.
Θεωρώντας de facto φοροφυγάδες όσους θα εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία, το κράτος θα έρθει να ντιλάρει ως νταβατζής την… αμνηστία του με ένα χαράτσι της τάξης του 20% επί του πλεονάζοντος μέσου όρου. Αδιαφορώντας αν οι καταθέσεις αυτές κάποτε μπορεί να αφορούσαν για παράδειγμα έσοδα από πωλήσεις μετοχών που δεν υπήρχε τότε υποχρέωση δήλωσής τους στην φορολογική δήλωση ή μερισμάτων που ήδη είχαν φορολογηθεί στην πηγή, σύμφωνα με την νομοθεσία. Και αυτό είναι μόνο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από τα πολλά διαφορετικά. Και έτσι οι πραγματικοί φοροφυγάδες θα την γλυτώσουν με ψίχουλα, ενώ η μεγάλη μάζα θα καταστρέφεται.
Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες για το κράτος – απατεώνα. Το ζητούμενο είναι πώς “οριζόντια” θα μπει το χέρι στην τσέπη των πολλών. Μιλάμε για πρωτοφανή τρέλα. Κι όπως έλεγε χαρακτηριστικά επενδυτής ιδιαίτερα ενεργός στην τότε Σοφοκλέους, “ας έρθουν να δουν και να ελέγξουν τα πινακίδιά μου. Μόνο για να τα διαβάσουν, θα τους πάρει τρεις μήνες”. Βέβαια, υπάρχουν και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι που δεν έχουν κρατήσει αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία, γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε λόγος να το κάνουν.
Κι όμως, όλοι αυτοί θα θεωρηθούν φοροφυγάδες! Στη σύγχρονη Ελλάδα, όπως φαίνεται ότι αντιλαμβάνεται τα πράγματα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εσύ θα πρέπει να αποδεικνύεις την αθωότητά σου και όχι το κράτος την ευθύνη σου! Όλοι είναι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου! Είναι αυτό όμως δημοκρατία; Αν με αυτά τα μυαλά πιστεύουν στην κυβέρνηση ότι θα λειτουργήσει, οτιδήποτε στη χώρα, είτε κάνουν κατά αρχήν συμφωνία με τους εταίρους τις επόμενες ημέρες είτε όχι, πλανώνται πλάνην οικτρή. Ας σοβαρευτούνε και ας αφήσουν το κυνήγι μαγισσών και ας επικεντρωθούν εκεί όπου πραγματικά βρίσκεται η φοροδιαφυγή.
Και αυτή για να καταπολεμηθεί δεν χρειάζεται τηλεοπτικά σόου. Χρειάζεται σοβαρότητα, πολλή δουλειά και ένα αξιόπιστο και σταθερό φορολογικό σύστημα. Για το οποίο πρέπει επίσης να κατανοήσουν ότι σε αυτές τις εποχές δεν μπορεί να είναι εχθρικό προς τον πολίτη και τον επιχειρηματία. Δίκαιο ναι, αποδοτικό ναι, αλλά όχι εχθρικό. Γιατί αλλιώς το μέλλον θα είναι πολύ πιο ζοφερό από ό,τι μπορούν να φανταστούν. Θα διαλύσουν τα πάντα. Ας ξυπνήσουν λοιπόν όσο είναι καιρός.
