Το ζοφερό παράδειγμα της ενεργειακής κατάκτησης της Κύπρου, από ένα όχι και τόσο μακρυνό μέλλον
Οι “εθνικόφρονες” της ηγεσίας του ΔΗ.ΣΥ., προωθούν την Ένωση της Κύπρου με την Τουρκία
Η αγωνία μας για τα όσα τραγικά ζούμε στις δύσκολες αυτές μέρες (των… εντατικών συνομιλιών για “λύση” συνεταιρικού “κράτους” Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας), μας αναγκάζει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Ο τίτλος του παρόντος άρθρου δεν είναι τυχαίος. Έπρεπε να παραπέμπει όσο πιο παραστατικά γίνεται στο περιεχόμενο. Οι κυβερνώντες λοιπόν του ΔΗ.ΣΥ., (αναφερόμαστε πάντα στην ηγεσία του συγκεκριμένου κόμματος) που τολμούν κιόλας να αυτοαποκαλούνται “εθνικόφρονες”, με τις πράξεις τους και τις παραλείψεις τους στην διαχείριση του Κυπριακού, μας οδηγούν ουσιαστικά, στην Ένωση με την Τουρκία.
Ας μην θορυβηθούν κάποιοι από την “αιχμηρότητα” των διατυπώσεων. Με την ολέθρια πορεία που επέλεξαν οι κυβερνώντες, (χέρι με χέρι με το συγκυβερνών στο Κυπριακό Α.Κ.Ε.Λ.), η πατρίδα μας και παραδίδεται στις αγκάλες της Τουρκίας. Όσοι πραγματικά νοιάζονται για τις επόμενες γενεές Ελλήνων που έρχονται, θα πρέπει να αφυπνιστούν άμεσα. Μέσα σε κλειστές αίθουσες, στην Κύπρο και στο εξωτερικό (για να μπορεί να έχει πιο πολύ αντίκτυπο ένα… πιστόλι στον κρόταφο), χωρίς εμείς να γνωρίζουμε, ξένοι και “δικοί”, κλείνουν πονηρά το μάτι ο ένας στον άλλον και δεσμεύονται ότι… φροντίσουν να πετύχουν δύο πράγματα: Πρώτον, να τετραγωνίσουν τον κύκλο με πρόνοιες “λύσης” που θα επιδέχονται πολλαπλών ερμηνειών (για να ικανοποιούν τα εμπλεκόμενα μέρη στις συνομιλίες και να συγχύσουν τον λαό) και δεύτερον, να… “πωλήσουν” την “λύση” στους πολίτες με τις μεθόδους που αυτοί γνωρίζουν, παρουσιάζοντας την, ως την “λύση” που θα φέρει ειρήνη, σταθερότητα και ευημερία.
Είναι γεγονός όμως ότι… “Κυπριακής ιδιοκτησίας” συνομιλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, δεν ασχολούνται με τίποτε διαφορετικό από την νέα έκδοση του σχεδίου Ανάν. Είμαστε πεπεισμένοι ότι οδηγούμεθα σε καταστροφική για τον Κυπριακό Ελληνισμό “λύση”. Της οποίας η μόνη φυσική κατάληξη θα είναι η υλοποίηση του αρχικού στόχου που τέθηκε για την νήσο, από τον πρωτεργάτη της Τουρκικής πολιτικής στο Κυπριακό, Νιρχάτ Εριμ, από το 1956: Η ανάκτηση ολόκληρης της Κύπρου από την Τουρκία.
Τα πιο πάνω τεκμηριώνονται με μια ανάγνωση των τεκταινομένων στους χειρισμούς στο ζωτικό θέμα του φυσικού αερίου και στον συσχετισμό τους με την “λύση”. Μας ζώνουν μαύρα φίδια ακούγοντας τους κυβερνώντες να επιχειρούν να μας καθησυχάζουν δηλώνοντας ότι… μόνο μετά την λύση θα μπορούσε να περάσει το Κυπριακό φυσικό αέριο (και αυτό του Ισραήλ) μέσω Τουρκίας, προς την Ευρωπαϊκή αγορά. Αντιστέκονται τάχατες, δηλώνοντας το αυτονόητο, ότι δηλαδή αυτά δεν μπορούν να γίνουν πριν την “λύση”, προσφέροντας παράλληλα ως κίνητρο για λύση, το φυσικό αέριο (αυτή είναι η “μακρόπνοη πολιτική” που σοφίστηκαν). Εμείς λέμε ότι προσφέρουν την Κύπρο στο πιάτο, ενώνοντας την με την Τουρκία, μέσω των αγωγών φυσικού αερίου, που θα είναι ένα επιστέγασμα της “συνταγματικής ένωσης” που θα έχει επιτευχθεί με την “λύση” και της ένωσης μέσω των αγωγών του νερού και της ηλεκτρικής ενέργειας.
Όπως μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας, μετά την “λύση” Δ.Δ.Ο. που οραματίζονται από κοινού Αναστασιάδης-Ακκιντζί, όλες οι αποφάσεις που θα παίρνει η “Κεντρική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση” θα πρέπει να είναι αρεστές στην Τουρκία. Έτσι, η όδευση του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας θα πρέπει να θεωρείται τελειωμένη υπόθεση. Σε μια τέτοια περίπτωση, σε συνάρτηση με τους υπόλοιπους “δεσμούς” που θα έχουν αναπτυχθεί με την Τουρκία στα πλαίσια της “λύσης”, η ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Τουρκία θα έχει ολοκληρωθεί. Θα έχει τότε ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την διαδικασία “Ιμβροποίησης” της Κύπρου. Πρώτο της στάδιο θα είναι το κλίμα ανασφάλειας που θα κυριαρχήσει, οδηγώντας τους Έλληνες της Κύπρου στην… έξοδο, κατά το πρότυπο της φυγής των Ιμβρίων. Δεν θα αργεί τότε η οριστική ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Τουρκία, όχι μόνο στην θεωρία, αλλά και στην πράξη.
Το ότι οδεύουμε στην “Ιμβροποίηση” της Κύπρου και στην ένωση με την Τουρκία, τεκμηριώνεται και από τα όσα διαρρέουν από τις συνομιλίες για τις εφιαλτικές πρόνοιες της “λύσης” και τα όσα δέχθηκε (τα όσα “κλείδωσε”) ο Νίκος Αναστασιάδης. Θα πρόκειται (αν αφήσουμε να πραγματοποιηθεί) για ένα μη λειτουργικό κράτος-έκτρωμα, που θα βασίζεται στην αναγκαστική εξίσωση σε όλους τους τομείς, του 82% με το 18%. Μάλλον θα λειτουργεί, στον βαθμό που θα το επιτρέπει η Τουρκία. Θα υπάρχει ένα τουρκικό προτεκτοράτο και εντός του, μία “Ελληνοκυπριακή συνιστώσα πολιτεία”, έρμαιο στις ορέξεις της γείτονος χώρας. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος ορθώς δήλωσε ότι δεν παράλαβε κράτος για να παραδώσει κοινότητα. Ο σημερινός πρόεδρος, με τις πράξεις και τις παραλείψεις του, φαίνεται ότι αυτό ακριβώς προσπαθεί να “πετύχει” (να παραδώσει κοινότητα).
Ενόψει των επικείμενων ραγδαίων εξελίξεων στο Κυπριακό, υπενθυμίζουμε τις προεκλογικές “δεσμεύσεις” του Νίκου Αναστασιάδη για το Κυπριακό. Για να επισημάνουμε ότι αιτιολογείται πλήρως μια απαίτηση από την αντιπολίτευση, για παραίτηση του Προέδρου. Ενόψει εξελίξεων και λόγω αθέτησης “δεσμεύσεων”, απαίτηση για παραίτηση και απαίτηση για προκήρυξη πρόωρων προεδρικών εκλογών για ανανέωση της λαϊκής εντολής. Αυτό απαιτείται από ηγέτες που διαφωνούν και αντιστέκονται και όχι… σκέψεις για να… στηρίξουν έναν πρόεδρο συνοδεύοντας τον σε συνομιλίες που θα έχουν ως βέβαιο αποτέλεσμα, μια νέα τουρκοκρατία.
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος – Κύπρος (19.10.2016)
