H “πολύ άψητος” αυτοπροσδιοριζόμενος σύμβουλος του -τότε- υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων

Του Αλέξη Παπαχελά

Οταν άκουσα για πρώτη φορά το όνομα του Τζορτζ Παπαδόπουλου από τα χείλη του Ντόναλντ Τραμπ, ομολογώ πως αιφνιδιάστηκα. Οι Ελληνοαμερικανοί, οι οποίοι ασχολούνται είτε με το ελληνικό λόμπι είτε με τα διάφορα think tanks, είναι λίγο-πολύ γνωστοί. Τζορτζ Παπαδόπουλο δεν είχε, όμως, ποτέ ακούσει κανείς. Ο μόνος ομογενής που βρισκόταν την περίοδο της εκστρατείας κοντά στον Τραμπ ήταν ο Τζορτζ Τζιτζίκος, ο άνθρωπος που ταξίδευε σε όλη την Αμερική μαζί του και διοργάνωνε τις εκδηλώσεις του.

Υστερα από λίγη αναζήτηση, ένας δημοσιογράφος της «Κ» εντόπισε τον Παπαδόπουλο, ο οποίος είχε έλθει στην Αθήνα για «επαφές». Ηταν Μάιος του 2016 και ο Τραμπ ήταν ο μεγάλος άγνωστος. Κανείς δεν γνώριζε τι θέση θα έπαιρνε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής ούτε, βέβαια, για την Ελλάδα. Ομολογώ ότι ήμουν πολύ περίεργος να συναντήσω τον Παπαδόπουλο για να καταλάβω αν υπήρχε κάποιο «ελληνικό» στοιχείο στην ομάδα Τραμπ.

Η πρώτη συνάντηση

Επικοινώνησα μαζί του και βρεθήκαμε σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο. Αψογα ντυμένος, όπως θα ταίριαζε σε φρέσκο απόφοιτο κάποιας Νομικής Σχολής στις ΗΠΑ που μόλις έχει βρει δουλειά, άρχισε να μου εξηγεί το δόγμα Τραμπ και να τονίζει τον δικό του ρόλο. Ο τρόπος που το έκανε έφερνε κάτι από δευτεροκλασάτο ηθοποιό που παίζει σε κάποιο πολιτικό θρίλερ. Ενίοτε ψιθύριζε για να μην ακούγεται ή άφηνε υπονοούμενα για πολύ σημαντικές επαφές που είχε, κυρίως στο Ισραήλ, στην Αίγυπτο και στην Κύπρο. Αφηνε να εννοηθεί ότι είχε, επίσης, κάποια στενή σχέση με την ισραηλινή εταιρεία NOBLE. Στην Αθήνα ήταν προφανές τότε ότι ακόμη δεν ήξερε πολύ κόσμο, αλλά ήθελε να αποκτήσει επαφές και διασυνδέσεις. Ο τρόπος που πετούσε διάφορα ονόματα, όπως αυτό του Αιγύπτιου προέδρου Σίσι, με έκανε να πιστέψω ότι θα τα κατάφερνε γρήγορα. Εφυγα από αυτή την πρώτη συνάντηση χωρίς να είμαι σίγουρος με ποιον είχα να κάνω ή μάλλον ότι είχα απέναντί μου κάποιον «πολύ άψητο» ή «πολύ ελαφρύ» για τη δουλειά που είχε αναλάβει.

Επειτα από λίγο καιρό ήρθε πάλι στην Αθήνα και ξανασυναντηθήκαμε. Είχε πλέον γνωρίσει τους πάντες και μιλούσε πολύ ανοικτά για τα ραντεβού του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σημαντικούς επιχειρηματίες. Μου «αποκάλυψε» πως προετοίμαζε μυστικά ένα προεκλογικό ταξίδι του Τραμπ στην Ελλάδα και στο Ισραήλ, το οποίο θα γινόταν μάλλον τον Ιούλιο. Οι επαφές με την ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με την εκδοχή του, είχαν προχωρήσει αρκετά και παρά κάποιους ενδοιασμούς του Μαξίμου ήταν αρκετά βέβαιος ότι θα γίνει.

Βρήκε, εν τω μεταξύ, ενδιαφέρον ένα άρθρο που είχα γράψει για την ανάγκη να αποκτήσει ερείσματα η Ελλάδα και στο επιτελείο του Τραμπ, γιατί μέχρι τότε όλες οι κυβερνητικές και πολιτικές επαφές αφορούσαν τους Δημοκρατικούς. Του ζήτησα να μεσολαβήσει με τους υπεύθυνους της καμπάνιας του Τραμπ για να απαντήσει ο υποψήφιος σε διάφορες ερωτήσεις που είχαν σχέση με θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος. Απάντησε ότι θα το κάνει και του έστειλα τις ερωτήσεις. Μετά εξαφανίστηκε για ένα διάστημα και δεν απαντούσε στα emails που του έστελνα. Στις 3 Ιουνίου μού προώθησε το email της Hope Hicks, που ήταν τότε επικεφαλής της καμπάνιας του Τραμπ για θέματα επικοινωνίας και στο οποίο του έγραφε ότι «θα είμαι πολύ ευτυχής να το κάνουμε (τη συνέντευξη). Χρειάζομαι λίγο χρόνο».

Δεν ξανάκουσα γι’ αυτό το θέμα και ο ίδιος εξαφανίστηκε έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2016, όταν μου προώθησε μία συνέντευξη που είχε δώσει στο ρωσικό πρακτορείο ΙΝΤΕRFAX. Toν Οκτώβριο βρέθηκα στην Αμερική εν όψει των εκλογών και προσπάθησα να τον εντοπίσω για μία συνέντευξη. Μου απάντησε έπειτα από πολλά μηνύματα ότι «είχα διάφορα θέματα με την καμπάνια, τα οποία διορθώθηκαν όμως τώρα…». Μετά εξαφανίστηκε και πάλι.

Κλειδοκράτορας

Από διάφορους γνωστούς άρχισα να ακούω ολοένα και μεγαλύτερη γκρίνια για τη συμπεριφορά του. Στην Αθήνα είχε προβιβαστεί, πάντως, σε ένα νέο στάτους. Θεωρείτο ο κλειδοκράτορας της πύλης προς τον Τραμπ, με αποτέλεσμα να επιβραβεύεται με διακρίσεις, τραπέζια σε σπίτια επωνύμων Αθηναίων, ακόμη και με μία θέση στην επιτροπή κάποιων καλλιστείων σε ελληνικό νησί. Περίμενα πως θα βρει κάποια δουλειά στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, καθώς μετά τις εκλογές ήταν σαφές ότι ο Τραμπ είχε ελάχιστους δικούς του ανθρώπους για να στελεχώσει τις εκατοντάδες θέσεις πολιτικών διορισμών.

Δεν είχα ακούσει για πολύ καιρό νέα του και αναρωτιόμουν πού να βρίσκεται. Την περασμένη Τρίτη έπειτα από μια μακρινή πτήση από την Ιαπωνία, βρέθηκα για λίγες ώρες στο αεροδρόμιο του Ντουμπάι. Πρώτο θέμα στους τίτλους του CNN ήταν η σύλληψη του Τζορτζ Παπαδόπουλου. Ο νεαρός και φιλόδοξος Ελληνοαμερικανός είχε καταφέρει, με παράδοξο είναι η αλήθεια τρόπο, να γίνει διάσημος…