Η ανικανότητα στη διαχείριση κρίσεων
Το ότι θα μπορούσαμε να δούμε κάποια ημέρα τις ακτές του Σαρωνικού να μοιάζουν με τις ακτές του Κόλπου στο Ιράκ, πνιγμένες μέσα στο μαζούτ, κανείς δεν το είχε ποτέ φανταστεί, ούτε στον χειρότερο εφιάλτη του.
Όμως συνέβη και μένει να δούμε το γιατί και πώς. Και να αποδοθούν έγκαιρα ευθύνες.
Μέσα στα πρώτα 24ωρα, όμως, αυτής της τραγωδίας, διαπιστώσαμε και κάτι που μπορεί να αποδειχθεί πολύ χειρότερο σε συνέπειες στο μέλλον: τα ανεπαρκή αντανακλαστικά της κυβέρνησης.
Ένα σχετικά μικρό φορτίο δεν στάθηκε δυνατό να ελεγχθεί έγκαιρα και διαχύθηκε σε ολόκληρο τον Σαρωνικό μέχρι η κυβέρνηση να αντιληφθεί τη σοβαρότητα του γεγονότος. Και να κινηθεί με βάση πρωτόκολλα που ήδη υπάρχουν και δεν χρειαζόταν να κάνει τίποτα περισσότερο από το να τα ενεργοποιήσει με αντανακλαστικά που αρμόζουν σε κυβέρνηση…
Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά. Το ίδιο διαπιστώθηκε και στην περίπτωση της πυρκαγιάς στον Κάλαμο. Οι κάτοικοι της περιοχής εντόπισαν έγκαιρα τη φωτιά, αλλά μέχρι η κυβέρνηση να αξιολογήσει τη σοβαρότητά της ήταν ήδη αργά. Τις συνέπειες τις γνωρίζουμε και τις βλέπουμε ακόμη στις πλαγιές και στα καμένα σπίτια.
Αντίθετα με τα “αργά” αντανακλαστικά της κυβέρνησης απέναντι σε τέτοιου μεγέθους γεγονότα, που εξελίσσονται τόσο εύκολα –και συχνά πλέον– σε τραγωδίες, αυτό που μπορούμε να διαπιστώσουμε είναι ότι τα κυβερνητικά στελέχη δείχνουν μια υψηλής ταχύτητας ικανότητα αντίδρασης μόνο στην επικοινωνιακή διαχείριση αυτών των γεγονότων. Και στο πώς να κάνουν το μαύρο άσπρο προκειμένου να αποσείσουν από πάνω τους τις πραγματικές ευθύνες.
Δεν είναι, όμως, αυτός ο σκοπός μιας σοβαρής κυβέρνησης. Άραγε το γνωρίζουν;
Η αντίδραση των στελεχών της κυβέρνησης, των αρμόδιων υπουργών αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού δημιουργεί πολύ σοβαρά ερωτηματικά για την ικανότητά τους να διαχειρίζονται σοβαρές καταστάσεις κρίσης.
Αν η ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν μια σοβαρή κρίση είναι αυτή που έχουν επιδείξει τόσο στις τελευταίες πυρκαγιές όσο και στη μόλυνση με μαζούτ του Σαρωνικού, τότε έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε πολύ σοβαρά…
