Γράφει ο Μένιος Τασιόπουλος

Η μεταπολίτευση στο πολιτικό επίπεδο ήταν η περίοδος του δικομματισμού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. 

Αυτό συνέβαινε μέχρι την χρεοκοπία της Ελλάδας και την παράδοση  της σε πλήρη ευρωπαϊκή επιτροπεία και διεθνή έλεγχο. Όπως είναι γνωστό, το ΠΑΣΟΚ κατεστράφη πολιτικά-εκλογικά. Έχει σταθεροποιηθεί σε μονοψήφιο ποσοστό.

Η σχέση του με τη ΝΔ μετά το 2012, εντός καθεστώτος Μνημονίου, έγινε από «μανιχαϊστική», συνεταιριστική. Ο κυβερνητικός συνασπισμός ΠΑΣΟΚ-ΝΔ με «εξαπτέρυγο» αρχικά το ΛΑΟΣ και μετά τη ΔΗΜΑΡ καθόρισαν τις εξελίξεις  και προδιέγραψαν την πορεία της χώρα στο μέλλον, άσχετα με το ποιοι θα κυβερνούν.

Η μεγάλη ανατροπή για το κλασικό σύστημα διακυβέρνησης της μεταπολίτευσης προέκυψε με τις εκλογές του 2015, όταν σχημάτισαν ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ με τους αντιμνημονιακούς δεξιούς ΑΝΕΛ. Τα παλαιά κόμματα εξουσίας, που αυτοτοποθετούνται στον «μεσαίο χώρο», όπως και τα μικρότερα κόμματα «Ποτάμι» και «Ένωση Κεντρώων», έχουν στην ιδεολογική-πολιτική σημαία τους την ευρωκεντρική μονομέρεια  και την μεταρρυθμιστική ιδιωτικότητα του μετά-εθνικού κράτους.

Ο σχηματισμός της κυβέρνησης Τσίπρα δρομολόγησε διεργασίες στον «μεσαίο χώρο» Η ΝΔ δοκίμασε το «άνοιγμα» στο Κέντρο  με την εκλογή του Μητσοτάκη στην ηγεσία της. Ουσιαστικά, η Κεντροδεξιά έχει κατακτήσει ηγετική θέση έναντι της Κεντροαριστεράς του πάλαι ποτέ ισχυρού ΠΑΣΟΚ. Ο ιδεολογικός «ιερός δεσμός» έχει τις ρίζες του στην «εκσυγχρονιστική» θεώρηση πραγμάτων που επικράτησε επί των ημερών του Σημίτη.

Το ΠΑΣΟΚ, υπό την μεταβατική αλλά απολύτως νομιμοποιημένη ηγεσία της Φώφης Γεννηματά, αναζητάει χώρο και ρόλο, λόγω της δεσπόζουσας παρουσίας της «κυβερνώσας Αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ.  Μέχρι πρότινος, οι πιθανότητες να βρει ένα σημαντικό ρόλο ήταν λίγες. Το κλίμα, όμως, στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η θερμή επανεμφάνιση στο προσκήνιο του Γιώργου Παπανδρέου και η διάλυση του σχήματος Διαμαντοπούλου-Φλωρίδη-Ραγκούση δείχνουν μια εξέλιξη.

Το νέο ΠΑΣΟΚ που θα προκύψει το Νοέμβριο, με αέρα του παλαιού «Παπανδρεϊκού» Κέντρου, δείχνει ότι θα είναι ο «κρίσιμος κρίκος» για μια αυριανή κυβέρνηση με κορμό πιθανότατα τη ΝΔ, αλλά και για μία μεθαυριανή με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.