Ποιοι και γιατι εργάζονται για την καταστροφή της Ελλάδας;
Οι τρομοκράτες υπηρετούν τους εχθρούς της Ελλάδας: Τα κροκοδείλια δάκρυα για τον Παπαδήμο
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η τρομοκρατική ενέργεια εναντίον του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου είναι μία απαράδεκτη πράξη και πρέπει να καταδικαστεί απ’ όλους. Με πολύ σκληρό και απόλυτο τρόπο.
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπήρξαν Έλληνες πολίτες που χάρηκαν και το χειρότερο όλων αυτών που ζήσαμε είναι ότι την δικαιολόγησαν. Πρόκειται για αρρωστημένη συμπεριφορά που μας προσβάλλει σαν Έλληνες, που αγαπάμε τη Δημοκρατία και την Ελευθερία και σαν ανθρώπους που παλεύουμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Φρίττω με την σκέψη και μόνο ότι στοχοποιήθηκε ο κ. Παπαδήμος, που πολιτεύθηκε σε όλη του τη ζωή με σύνεση και με τη σκέψη του πάντα στην Ελλάδα, απ’ όπου και αν υπηρέτησε. Αν τον είχαν ακούσει οι κυβερνώντες τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2009, η τύχη της Ελλάδας θα ήταν διαφορετική.
Βέβαια, είμαστε άνθρωποι με διαφορετικές ιδεολογίες και οπωσδήποτε δεν συμφωνούμε όλοι με τα πιστεύω του κ. Παπαδήμου για τα θέματα της οικονομίας. Η διαφωνία είναι δημοκρατικό δικαίωμα και αυτό δεν σημαίνει ότι θα λύσουμε τις όποιες διαφορές μας με τις βόμβες. Η τρομοκρατική πράξη βασικά πηγάζει από τη δειλία αυτού που την σκέφτεται και την υλοποιεί. Διότι δεν μπορεί να δει την αλήθεια κατάματα και αδυνατεί να υποστηρίξει την όποια άποψη του, ακόμα και την εξτρεμιστική, με διάλογο.
Η Δημοκρατία καλύπτει δυστυχώς και αυτούς που στοχεύουν στην κατάλυσή της. Και αυτή είναι μία βασική της αδυναμία. Διότι συγχωρεί και τα ασυγχώρητα, αντί να έχει προβλέψει μηχανισμούς βαριάς τιμωρίας.
Ο κ. Παπαδήμος ήταν σωστός όταν στο τελευταίο τρίμηνο του 2009 αγωνιούσε και κτυπούσε όλες τις πόρτες στην Αθήνα προειδοποιώντας για την επερχόμενη κρίση. Πίστευε πως όταν θα ξεσπούσε το «θηρίο», θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να το δαμάσει ο πολιτικός κόσμος της χώρας. Προειδοποίησε ως αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά δεν εισακούστηκε.
Απ’ εκεί και πέρα, τον έχω ψέξει επειδή ως πρωθυπουργός φοβήθηκε τον πολιτικό κόσμο, αντί να τα βάλει μαζί του και «να σπάσει αυγά». Αφέθηκε στη μοίρα του, θα έλεγα, ότι δηλαδή βρέθηκε στο τιμόνι της χώρας επειδή το αποφάσισαν οι πολιτικοί της. Αυτοί τον είχαν ανάγκη, όχι ο ίδιος τους πολιτικούς, που είχαν βρεθεί σε δεινή θέση λόγω των λαθών τους και έψαχναν σωσίβιο. Έπρεπε να τους έχει θέσει ως όρο, την στήριξη για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ώστε να είχε χρόνο να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν οι πολιτικοί έναντι των δανειστών. Το ότι δεν κτύπησε το χέρι στο τραπέζι, ήταν λάθος του. Επίσης έσφαλλε που δέχθηκε να είναι πρωθυπουργός υπό «ομηρία». Πιστεύω ότι οι πολιτικοί δεν θα τολμούσαν να τον ανατρέψουν.
Οι τρομοκράτες, που είναι γνωστοί και απορώ για το γεγονός ότι τους αφήνουν να δρουν, καπηλεύονται την αγωνία των Ελλήνων πολιτών για την Ελλάδα και το μέλλον των νέων μας, που πήραν των ομματιών τους και έφυγαν στα ξένα. Καπηλεύονται την οργή μας για τα Μνημόνια που υπογράφουν οι πολιτικοί. Και εκμεταλλεύονται τον θυμό μας για το κατάντημα της χώρας, η οποία πληρώνει τη διαφθορά των πολιτικών της.
Δεν πρέπει να τους το επιτρέψουμε. Απέναντι στους τρομοκράτες δεν χωρούν δικαιολογίες ότι ο όποιος Παπαδήμος «είναι ένας εξ αυτών» που πόνεσαν τον ελληνικό λαό. Και αν τον πόνεσαν, τους σκοτώνεις; Όχι, τους αντιμετωπίζεις με τα όπλα που σου προσφέρει η Δημοκρατία. Και η αλήθεια είναι ότι η Δημοκρατία προσφέρει το καλύτερο δικαίωμα: την ψήφο μας.
Από την άλλη πλευρά, δεν συμφωνώ ούτε με αυτούς που αναζήτησαν «ηθικούς αυτουργούς» στους αντιπάλους τους για τη δολοφονική απόπειρα εναντίον του πρώην πρωθυπουργο. Ποια διαφορά έχουν από αυτούς που κτύπησαν χαρμόσυνα τις καμπάνες για την τρομοκρατική επίθεση εναντίον του κ. Παπαδήμου; Απλά ρίχνουν νερό στο μύλο τους.
Η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερη στιγμή της νεότερης ιστορίας της και αυτό που απαιτείται είναι η καθολική ενότητα, διότι η κρίση δεν αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Οι Έλληνες πολιτικοί συνεχίζουν τους καυγάδες και με λυπεί ότι παράγουν μίσος. Πότε θα αντιληφθούν ότι η κρίση απαιτεί να αφήσουν κατά μέρος τις κομματικές τους διαφορές και να κάνουν κόμμα τους μόνο την Ελλάδα. Όταν ο παρανοϊκός γείτονας δημιουργήσει εθνική κρίση;
Μα τότε δεν θα είναι πολύ αργά για να ενωθούν και να αντιμετωπίσουν την ψυχοπάθεια του Ταγίπ Ερντογάν;
