Ο αντίκτυπος της ελληνικής εμπειρίας στους ισπανούς Podemos

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Όσοι βρέθηκαν στη Μαδρίτη για το final four της Ευρωλίγκας, έζησαν μία ενδιαφέρουσα εμπειρία. Είχαν την ευκαιρία να καταλάβουν από πρώτο χέρι την ανησυχία της κοινωνίας να μην τους συμβεί με τους Podemos, ό,τι συνέβη με τον κ. Τσίπρα στην Ελλάδα…

Φίλοι Ολυμπιακοί μου περιέγραφαν πώς σε ταξί, σε καταστήματα, αλλά και σε καφετέριες και μπαράκια όταν ανέφεραν στους ντόπιους ότι ήταν Έλληνες και τους ρωτούσαν για τους Podemos, οι απαντήσεις ήταν… αφοπλιστικές και μη εκτιμώμενες: No Podemos, No Τsipras! Και μετά οι πιο… αγγλομαθείς, εξηγούσαν στους Έλληνες ότι βλέποντας τι έχει συμβεί στην Ελλάδα, οι περισσότεροι Ισπανοί δεν θέλουν σε καμιά περίπτωση να πάθουν και αυτοί τα ίδια. 

Έχει σημασία να τονίσουμε, ότι την ανασφάλειά τους για τυχόν επικράτηση των Podemos, δεν την εξέφραζαν πλούσιοι αστοί, αλλά καθημερινοί άνθρωποι και μεροκαματιάρηδες. Ταξιτζήδες, σερβιτόροι, πωλητές κλπ. Και πρέπει να συνεκτιμηθεί ότι στη Μαδρίτη αλλά και γενικότερα στην Ισπανία υπήρχε και υπάρχει αυτή την περίοδο ένα προεκλογικό κλίμα, λόγω των εκλογών σε Δήμους και Περιφέρειες. 

Μπορεί ορισμένοι να θεωρήσουν ότι το σχόλιο αυτό έχει σημεία υπερβολής. Δεν είναι δυνατό, θα πουν, να μην υπήρξε ούτε ένας να υμνήσει τον Ιγκλέσιας… Μπορεί πράγματι ο σχετικός αιφνιδιασμός όσων μετέφεραν την εμπειρία τους από όσα άκουγαν, να τους οδήγησε σε μία ίσως και καθ’ υπερβολήν αφήγηση. Προφανώς και θα υπήρξαν και κάποιοι υποστηρικτές των Podemos, όμως είναι σαφές και ξεκάθαρο ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων συνομιλούσαν, ήταν κατηγορηματικά αντίθετοι. Σε βαθμό που να δημιουργούν μία ξεκάθαρη εντύπωση. 

Και εδώ να θυμίσω ότι όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις καταγράφουν την κόπωση των Pοdemos και ένα σημαντικό πισωγύρισμα και έρχονται να επιβεβαιώσουν τις εντυπωσιακές πράγματι αναφορές… Ενώ θυμίζω επίσης και τις εσωτερικές διαμάχες οι οποίες και οδήγησαν στην αποχώρηση του αντιπροέδρου και εκ των συνιδρυτών των Podemos, δημιουργώντας ένα αρκετά σημαντικό πλήγμα.

Πάντως, είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής της διακυβέρνησής του, αλλά και οι διαπραγματευτικές στρατηγικές και τα αποτελέσματα που τείνουν να φέρουν, έχουν τρομάξει αρκετούς Ευρωπαίους που «έκλειναν το μάτι» προς πιο ριζοσπαστικά πολιτικά μορφώματα.

Δυστυχώς, ο Αλέξης, φαίνεται πως εξελίσσεται σε… «ευλογία» για τα ευρωπαϊκά συστημικά κόμματα. Προς το παρόν τείνει να αναστήσει τον Ραχόι στην Ισπανία, αν και φαίνεται πως ο Σάντσεζ έχει δώσει άλλον αέρα στους Σοσιαλιστές. 

Και το κακό για τον Έλληνα πρωθυπουργό είναι πως ό,τι και αν συμβεί, είτε συμφωνήσει είτε ακολουθήσει ρήξη, η ζημιά έχει ήδη συντελεστεί για όσους εκτιμούσαν ότι μπορούν να αλλάξουν την Ευρώπη με κινητήριο μοχλό τον ΣΥΡΙΖΑ. Καθώς, θυμίζω ότι ο κ. Τσίπρας δεν είναι μόνο ένας Έλληνας πολιτικός, αλλά έχει ηγηθεί και ευρωπαϊκής τάσης και ψηφοδελτίου.