Γράφει ο Μιχάλης Μιχόπουλος, Αναπληρωτής καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου 

Για κάθε απόφαση που πρόκειται να παίρνουν οι κυβερνήσεις στο Διεθνές Δίκαιο, οφείλουν οι διπλωμάτες να ερευνούν πρώτα τις παρενέργειες ή τις τριτενέργειες μιας απόφασης και να θέτουν στις κυβερνήσεις όλες τις πιθανές και κυρίως προβλέψιμες ζημίες για τη χώρα και τότε οι κυβερνήσεις οφείλουν να σταθμίζουν το εθνικό συμφέρον και αναλόγως να αποφασίζουν.

Στην περίπτωση της Ρωσίας, η ανερμάτιστη Ευρωπαϊκή Ένωση, ακολουθώντας τις παραινέσεις, λέγε διαταγές, του αμερικανικού κατεστημένου, υιοθέτησε την πρόταση του εμπάργκο προς τη Ρωσία, γεγονός που αναγκάστηκε, λένε, από τους όρους της συνθήκης, να ακολουθήσει και η χώρα μας!!!

Ποια άλλη χώρα, όμως, έχει έξι χρόνια ύφεση;
Ποια άλλη χώρα, έχει τέσσερα χρόνια τρόικα;
Ποια άλλη χώρα έχει χρέος που φτάνει στο 170% του ΑΕΠ;

Στις 28 Απριλίου, το εβδομαδιαίο περιοδικό ΤΙΜΕ, το οποίο είναι ένα συντηρητικό, με την έννοια της πολιτικής διάστασης περιοδικό, έγραφε ότι οι εμπορικές σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας, ανέρχονται ετησίως σε 460 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ της Αμερικής με τη Ρωσία μόλις και μετά βίας σε 40!!!

Και όμως, η ανερμάτιστη πολιτική της Ευρώπης υποτάχτηκε δουλικά στα αμερικανικά σχέδια για τα δικά τους και μόνο συμφέροντα.

Και γιατί δεν έχει μέχρι σήμερα ζητηθεί, από τους Αφέντες της Αμερικής, να επιβληθεί το ίδιο εμπάργκο και στη Τουρκία, που φέτος γιόρταζε τα 40 χρόνια μιάς βάρβαρης κατοχής και η Κύπρος μιάς βάρβαρης καταπάτησης κάθε έννοιας του Διεθνούς Δικαίου;

Το πρόβλημα για την Ελλάδα ήταν και είναι μόνο τα ροδάκινα;
Οι υποκριτικές δηλώσεις ότι δήθεν η Ευρωπαϊκή Ένωση θα υποχρεωθεί να αποζημιώσει τους αγρότες των χωρών που έχουν πληγεί από το εμπάργκο, δεν πείθουν κανέναν.
Και αν μεν πληρώσουν την φετινή παραγωγή, τι θα γίνει με τις επόμενες, αν η Ρωσία αρχίσει να ψάχνει άλλες αγορές; Τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις ποιος τις μελέτησε;
Και αν η Ρωσία αρχίσει το δικό της εμπάργκο τι θα γίνει με τις Ευρωπαϊκές οικονομίες;
Ακόμα δεν κατάλαβαν οι Ευρωπαίοι ότι είτε μας αρέσει είτε όχι, ο Πούτιν είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού;
Έπρεπε ίσως η Ρωσία να φτάσει στο χείλος της καταστροφής για να γίνει πάλι μεγάλη δύναμη. Εμείς, άραγε, που βρισκόμαστε ακόμη στον πάτο του βαρελιού, τι θα κάνουμε με τέτοιες αποφάσεις;

Πηγή KontraNews