Η εισβολή στην Κύπρο και τα 40 χρόνια δημοκρατίας
Γράφει ο Δημήτρης Μπουντουτσίδης
Μεγάλο κατόρθωμα η Δημοκρατία ε! τι λέτε!?. Σε λίγες ημέρες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα καλέσει όλους τους αξιωματούχους της χώρας καθώς και τα κόμματα για να γιορτάσουν τη Δημοκρατία τους, α! ξέχασα θα καλέσει και τα ΜΜΕ που καθημερινά εδώ και 40 χρόνια κρατάνε γερά την Ελλαδική μας Δημοκρατία!.
40 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο συμπληρώνονται σήμερα (20 Ιουλίου 1974)και η Τουρκία συνεχίζει με τα κατοχικά της στρατεύματα το βόρειο τμήμα της Αφροδίτης . Αυτοί γιορτάζουν την βίαιη κατάληψη της Βόρειας Κύπρου, το νησί της Αφροδίτης μας δηλαδή, και οι δικοί μας (αξιωματούχοι) θα γιορτάσουν την Δημοκρατία με χαβιάρι και παντεσπάνι (αφού πρώτα έκλεψαν από μας το βιός μας: –μισθούς, συντάξεις, καταλήστεψη των ταμείων μας, σπίτια και τα λοιπά ασημικά μας όσα μας έχουν απομείνει δηλαδή) τα υπόλοιπα πολυτελή τους εδέσματα δεν τα γνωρίζω, φαντάζομαι ούτε και εσείς.
Ας πάμε 40 χρόνια πίσω στο μαύρο καλοκαίρι του 1974, όταν έγινε η απόβαση του τουρκικού στρατού στις ακτές της Κερύνειας. Και ας πάμε και στην απόβαση στο δοβλέτ(ι) (dawlat Αραβικό και όχι τούρκικο όπως μας παρουσιάζετε από τους Οθωμανούς και κάποιους ξερόλες). Dawlat al-Kuwaytτο θυμάστε αυτό το Κράτος του Κουβέιτ?. Θα επανέλθουμε σ’ αυτό.
Λέγαμε λοιπόν ότι κάθε χρόνο γίνονται εκδηλώσεις για την μαύρη εισβολή-δε το αμφισβητώ- όπως δεν αμφισβητώ και πομπώδεις εκδηλώσεις, καλλιτεχνικές με εκατοντάδες εκατομμύρια μοιρασμένα, και φεστιβάλ στην Κύπρο και Ελλάδα όπως και μνημόσυνα, ίσως σε κάποια μέρη μοιράζονται και κόλλυβα, ίσως γίνονται και πανηγύρια με σουβλάκια χή(οι)ρου\ες και ορφανά και όλα αυτά γίνονται –όχι για τίποτε άλλο- έτσι για να μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν και κόμματα και αξιωματούχοι και κυβερνήσεις και, και, και πατριώτες, λίγο από όλα δηλαδή, λέγοντας και υπενθυμίζοντας σε όλους μας με τις εκδηλώσεις τους, ότι το νησί της Αφροδίτης πρέπει να απελευθερωθεί, να γίνει επιστροφή των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες καθώς και εύρεση των αγνοουμένων (ποιον προσφύγων και ποιον αγνοουμένων, αυτών που έχουν λιώσει και τα κόκαλα τους? Όπως δηλαδή των Ελλήνων της Μ. Ασίας, του πόντου και της Θράκης?).
Επανερχόμαστε στο Κουβέιτ-τι σύμπτωση- και αυτό βρισκόταν υπό βρετανική κηδεμονία ως το 1961. Σήμερα είναι ένα αραβικό κράτος με πλούσια αποθέματα πετρελαίου, –τι σύμπτωση πάλι- και η Κύπρος έχει αποθέματα πετρελαίου –σε πείσμα ορισμένων πρώην αξιωματούχων όπως του κυρίου –μαζί τα φάγαμε.
Τον Πόλεμο του Κόλπου τον θυμάστε?. (Το αφήσαμε λίγο παραπάνω). Ήταν η εισβολή του Ιράκ στο Κρατίδιο του Κουβέιτ. Αυτή η εισβολή κράτησε από 2 Αυγούστου 1990 έως και 28 Φεβρουαρίου 1991 (δηλαδή 6 μήνες). Συμμάχησαν 31 περίπου κράτη υπό την εξουσιοδότηση του Ο.Η.Ε. Εάν θυμάμαι καλά, σε αυτά τα 31 συμμαχικά κράτη ήταν και η Τουρκία και όμως, δεν πήρε μέρος σε αυτή τη μάχη. Όχι παίζουμε. Αυτές είναι Στρατηγικές με προοπτική. Αυτοί, οι διαχρονικοί αξιωματούχοι της Τουρκίας κατέλαβαν με τα όπλα το βόρειο τμήμα του νησιού της Αφροδίτης το 1974 μέχρι σήμερα -20 Ιουλίου 2014- και νομίζω ότι ξερογλείφονται και για το υπόλοιπο ή τα υπόλοιπα κράτη της πάλε ποτέ κραταιής οθωμανίας. Ενώ το Κουβέιτ μέσα σε 6 μήνες απελευθερώθηκε. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Τα δικά μου είναι:Μετά τον Καποδίστρια τελείωσαν και οι Στρατηγικές και ο προγραμματισμός σε βάθος χρόνου. Οι Στρατηγικές των αξιωματούχων μας και των μηχανισμών της διαφθοράς και της διαπλοκής ήκμαζαν και συνεχίζουν να ακμάζουν και το αποκρουστικό τους προσωπείο μέρα με την μέρα αποκαλύπτετε από την εποχή εκείνη μέχρι σήμερα. Κάποτε οι πλούσιοι του Έθνους 1821, ενώθηκαν με τους θαρραλέους και το απελευθέρωσαν. Σήμερα οι αντίστοιχοι του 1821 επιδιώκουν να δημιουργήσουν τις 3 τάξεις που υπήρχαν στη Γαλλία, δηλαδή τους Ευγενείς, τον κλήρο και τους υπόλοιπους πολίτες, αυτοί οι υπόλοιποι πολίτες βρίσκονταν πάντα κάτω από το απολυταρχικό καθεστώς των δύο πρώτων. Σήμερα στην Ελλάδα δημιουργήθηκε και ένα άλλο 3ο πολύ ισχυρό δοβλέτι. Το δοβλέτι των βουλευτών με τις εκατοντάδες χιλιάδες προεδρικά διατάγματα και νόμους προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Αυτά τα 3 δοβλέτια είναι πολύ ισχνά να αντιμετωπίσουν αυτούς που τους διορίζουν ως διαχειριστές τους και πολύ ισχυρά στους υπόλοιπους πολίτες που σήμερα εκτοπίζονται στην 4η σειρά. Ίσως πάλι κάποιος από τους γνωστούς μου, πει. Ρε Μπουντουτσίδη δεν έχεις βαρεθεί να γράφεις τα ίδια και τα ίδια. Όχι ρε –δεν έχω βαρεθεί-. Νέα και Νέε μη φοβάσαι όταν ο λαός σου δίνει την εξουσία. Δεν σου τη δίνει (την εξουσία) να είσαι εκτός ουσίας. Βρες τρόπους να διαφυλάξεις την ουσία. Στο χέρι σου είναι. Κάποιοι από μας θα σας στηρίζουμε εάν βρείτε την ουσία.
