Δεν θα περίμενε φυσικά κανείς τίποτα διαφορετικό, στον απόηχο ωστόσο της συγκρότησης του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, και του παζαριού που θα ακολουθήσει για τις τηλεοπτικές άδειες πανελλαδικής εμβέλειας, η διαπλοκή δείχνει τα δόντια της. Επιστρέφει…
Επιστρέφει όπως κάθε εγκληματίας, στον τόπο του εγκλήματος. Εκείνον που της είναι εξαιρετικά γνώριμος από τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Καραμανλή, τότε που δόθηκε λυσσώδης μάχη από τα (λεγόμενα) “μεγάλα συμφέροντα” για να μην περάσει ο “βασικός μέτοχος”.
Και… δεν πέρασε. Με αποτέλεσμα να μην προχωρήσει η μεγαλύτερη, αν όχι… η μόνη σημαντική τομή την οποία θα μπορούσε να δρομολογήσει η ελληνική Κεντροδεξιά, επιφέροντας καίριο χτύπημα κατά της διαπλοκής. Μιας διαπλοκής που βρέθηκε ιστορικά, με συνέπεια και… πάθος απέναντι στη Νέα Δημοκρατία.
Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι. Τη ζούμε άλλωστε ως εθνική μιζέρια, στα χρόνια του Μνημονίου και της φτωχοποίησης λαού και… ονείρων (προσωπικών και συλλογικών), σε μια εποχή στην οποία η χρεοκοπημένη διαπλοκή επιχειρεί να “επιστρέψει”, με μάχη για τις τηλεοπτικές άδειες.
Βγάλτε από την εικόνα τον Αλέξη Τσίπρα, τον Νίκο Παππά και την “πρώτη φορά Αριστερά”. Και ας σταθούμε στην ουσία: Είναι μια μεγάλη ευκαιρία να ξεδοντιαστεί η διαπλοκή. Να της αφαιρεθεί η δυνατότητα να επηρεάζει τη διαμόρφωση της ζωής μας. Όπως έκανε επί δεκαετίες, χωρίς να πληρώνει τίποτα.
Προσπαθεί το Μέγαρο Μαξίμου να κάνει παιχνίδι; Προφανώς; Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση, οι “κακοί” δεν βρίσκονται στην πολιτική πλευρά της διαπραγμάτευσης. Βρίσκονται στο επιχειρηματικό σκέλος. Και η κοινωνία παρακολουθεί, μέσω των social media, που είναι αφιλτράριστα και αδιαμεσολάβητα.
Ας το έχουν καλά αυτό στο μυαλό τους, τα κόμματα που θα διαπραγματευτούν με τη σειρά τους τη συγκρότηση του νέου ΕΣΡ. Σας βλέπουμε, κύριοι…
