Γράφει ο κλεισθένης. 

Παίρνω για παράδειγμα στην τύχη μία δημοσκόπηση της GPO στις 7-1-15. 

Κάποιος θα περίμενε οι διαφορές στις θετικές απαντήσεις για τα κόμματα να είναι μεγάλες έτσι ώστε η σειρά κατάταξης να δικαιολογείται. 

Το παρακάτω παράδειγμα αποδεικνύει το αντίθετο. 

Η δημοσκόπηση δίνει: Δείγμα(~ 1000) 

 

 

Κόμμα            Ποσοστό        Απάντησαν θετικά 

ΣΥΡΙΖΑ                   28.5%                             285 

Ν.Δ.                        25.3%                              253 

Ποταμι                     5.8%                                  58 

ΚΚΕ                          5.7%                                 57 

Χ.Α                          5.4%                                   54 

ΠΑΣΟΚ                    5.0%                                   50 

ΑΝΕΛ                       2.7%                                   27 

ΚΙΔΗΣΟ                   2.6%                                    26 

ΑΝΤΑΡΣΥΑ               1.0%                                  10 

Άλλο κόμμα               2.0%                                 20 

Λευκό-άκυρο              0.9%                                 9 

Αναποφάσιστοι          13.1%                             131 

Τα ποσοστά των κομμάτων σε δείγμα περίπου 1000 ερωτηθέντων κρίνονται από πολύ μικρές διαφορές, πχ το ποτάμι έχει 58 θετικές απαντήσεις, το ΚΚΕ 57, η Χ.Α 54 και το ΠΑΣΟΚ 50. 

 Μπορεί κάποιος να βγάλει συμπέρασμα για την πραγματική δύναμη των κομμάτων; 
Σαφώς όχι, το δείγμα είναι πολύ μικρό με συνέπεια το τρίτο κόμμα, εν προκειμένω το Ποτάμι να προηγείται του ΚΚΕ με μόνο μία θετική απάντηση. 

Αυτό όμως διαμορφώνει κλίμα γιατί στην απλή ανάγνωση φαίνεται τρίτο κόμμα το ποτάμι. 

Το ίδιο ισχύει και για την Χ.Α και το ΠΑΣΟΚ που έπονται.

 Ας δεχθούμε ότι η δημοσκόπηση δεν είναι “πειραγμένη”, τα αριθμητικά δεδομένα της όμως είναι παραπλανητικά. 

 Δεν μπορεί να γίνει κατάταξη των κομμάτων σε σειρά με μόνο μία ή δύο επιπλέον θετικές απαντήσεις. Φυσικά μας λένε ότι πρόκειται μάχη σώμα με σώμα για την κατάκτηση της τρίτης, τέταρτης κτλ θέσης.

 Απλή φτηνή δικαιολογία. Η εντύπωση όμως μένει. 

Η αδυναμία οφείλεται στο πολύ μικρό δείγμα. 

 Οι δημοσκοπικές εταιρείες λόγω κόστους έχουν σαν αντιπροσωπευτικό δείγμα τους ~1000 ερωτηθέντες. 

Για να φανούν τα όσο το δυνατόν περισσότερο ακριβή ποσοστά των κομμάτων και η σειρά κατάταξής τους πρέπει το δείγμα να είναι τουλάχιστον 10.000 ερωτηθέντες. 

Εκτός όμως του κόστους, οι δημοσκόποι, επειδή πληρώνονται από τα ενδιαφερόμενα κόμματα ή ΜΜΕ, τα οποία έχουν συμφέρον να παρασύρουν, προς την μεριά που θέλουν τους ψηφοφόρους, χρησιμοποιούν το πολύ μικρό δείγμα των ~1000 ερωτηθέντων, για να δικαιολογήσουν, σε συνάρτηση με τον μεγάλο αριθμό των αναποφάσιστων, την αλλοίωση των πραγματικών ποσοστών των κομμάτων καθώς και την σειρά κατάταξης. 

Στην Ελλάδα βρισκόμαστε, περιμέναμε κάτι διαφορετικό;